آیین نامه طرح هندسی راه های ایران
حریم آزادراه
حریم آزادراه عبارت است از اراضی بین حد نهایی بدنه راه تا فاصله 38 متر از محور راه در هر طرف به قسمی که مجموع عرضی بدنه راه و حریم طرفین آن 76 متر شود.
ب: حریم درجه یک
22 متر از محور راه در هر طرف به قسمی که / حریم درجه یک عبارت است از زمینهای واقع بین حد نهایی بدنه راه تا فاصله 5 مجموع عرضی بدنه راه و حریم طرفین آن 45 متر شود.
پ: حریم درجه دو
17 متر از محور راه در هر طرف به قسمی که / حریم درجه دو عبارت است از زمینهای واقع بین حد نهایی بدنه راه تا فاصله 5 مجموع عرضی بدنه راه و حریم طرفین آن 35 متر شود.
ت: حریم درجه سه
12 متر از محور راه در هر طرف به قسمی که / حریم درجه سه عبارت است از زمینهای واقع بین حد نهایی بدنه راه تا فاصله 5 مجموع عرضی بدنه راه و حریم طرفین آن 25 متر شود.
ث: حریم درجه چهار
7 متر از محور راه در هر طرف به قسمی که / حریم درجه چهار عبارت است از زمینهای واقع بین حد نهایی بدنه راه تا فاصله 5 مجموع عرضی بدنه راه و حریم طرفین آن 15 متر شود.
برای برخی از آزادراههای مشخص بنا بر مصوبه هیات محترم وزیران، حریم عبارت است از زمینهای واقع بین حد نهایی بدنه راه تا فاصله 60 متر از محور راه در هر طرف به قسمی که مجموع عرضی بدنه راه و حریم طرفین آن 120 متر شود. برای رابطها، حریم درجه یک اعمال شود و برای رابطهای گردراهه در قسمت بیرونی، حریم درجه یک اعمال شده و کلیه قسمتهای داخلی آن جزو
حریم میباشد.
معمولاً کارفرما، نوع حریم مورد نیاز را مشخص میکند. همچنین حریم مربوط به حالتهای خاص، از قبیل راههای رفت و برگشت دور از هم، مورد به مورد بررسی و برای آن، پیشنهاد مناسب ارائه میشود. در خصوص نوع حریم مورد نیاز باید آخرین ابلاغیه ها و بخشنامهها مورد استناد قرار گیرد. در هر صورت، حریم پیشنهادی بهتر است فضای مورد نیاز به هنگام ساختن راه و نیز نگهداری و توسعه و بهسازی بعدی آن را تامین کند. برای بحثهای تکمیلی در این زمینه به "آییننامه ایمنی راهها- نشریه 267 " رجوع شود.
- ۹۵/۰۱/۱۹